Diagnostyka układu klimatyzacji przy pomocy termometru. Gdzie i jak mierzyć temperaturę?

Diagnostyka układu klimatyzacji samochodowej za pomocą termometru to prosta metoda, która pozwala na wstępne rozpoznanie problemów z chłodzeniem. Kluczowe jest odpowiednie umiejscowienie pomiarów i znajomość wartości referencyjnych, aby ocenić efektywność systemu. Porady w tym zakresie przygotowali specjaliści marki Nissens.

UWAGA! Działanie układu klimatyzacji uzależnione jest od zmiany stanu czynnika chłodniczego zachodzącego w trakcie zmian ciśnienia i temperatury w każdym cyklu. Wśród kluczowych czynników ustalających proces, temperatura jest jednym z kluczowych aspektów, a diagnostyka temperaturowa komponentów jest uważana za jedną z podstawowych metod rozwiązywania problemów z układem klimatyzacji. Jest to łatwy, niezawodny a za razem opłacalny sposób diagnostyki.

Jak skutecznie diagnozować układ klimatyzacji?

W zależności od strony ciśnienia, po której znajdują się komponenty, każdy z nich ma nominalny zakres temperatur, w których pracuje prawidłowo. Jeżeli temperatury są poza zakresem nominalnym, to znaczy – zbyt wysokie lub zbyt niskie – mogą wskazywać na szereg potencjalnych problemów związanych z samym komponentem, innymi komponentami w układzie, lub zastosowanymi nieprawidłowymi materiałami eksploatacyjnymi. Najczęstszym skutkiem różnych usterek jest zwykle słaba wydajność układu, co oznacza, że ​​do kabiny pojazdu nie dostarcza się wystarczającej ilości chłodnego powietrza.

Aby zapewnić skuteczną diagnostykę temperatur, Nissens zaleca spełnienie kilku warunków przed wykonaniem kontroli temperatury.

Po pierwsze, mechanik przeprowadzający diagnostykę powinien wizualnie zbadać układ klimatyzacji w danym pojeździe, aby określić położenie komponentów układu i zapewnić swobodny dostęp do nich dla urządzenia do pomiaru temperatury.

Po drugie, silnik pojazdu należy uruchomić, pozostawić na biegu jałowym a następnie ustawić maksymalną wartość nawiewu zimnego powietrza. Silnik powinien osiągnąć odpowiednią temperaturę pracy, która zazwyczaj mieści się w zakresie 80-90°C/180-200°F.

Do dokładnych pomiarów polecane są profesjonalne, cyfrowe termometry – zarówno wyposażone w sondę czujnikową, jak i na podczerwień.

Typowe problemy powodujące przekroczenie przez element właściwego zakresu temperatur

• Nieprawidłowe napełnienie układu – za mała lub za duża ilość czynnika chłodniczego
• Niewłaściwe stosowanie dodatków – głównie nadmierne stosowanie barwnika UV powodujące nadciśnienie w układzie
• Wewnętrzne blokady i ograniczenia podzespołów i układów – spowodowane zanieczyszczeniami, opiłkami, wilgocią lub korozją w układzie, niewłaściwym stosowaniem dodatków (środków zatrzymujących wycieki), konsekwencją przegrzania i zwęglonych cząstek oleju – najbardziej narażone na zatkanie są zawór rozprężny, osuszacz i skraplacz (cienkie mikrorurki)
• Awaria wentylatora skraplacza
• Awaria układu cyrkulacji powietrza – filtr kabinowy, dmuchawa wewnętrzna, nagrzewnica, zawór termostatyczny itp.
• Awaria sprężarki – sterowanie – sprzęgło/zawory, napęd lub działanie ogólnie
• Nieprawidłowo działający skraplacz – ograniczona wymiana ciepła spowodowana brakiem lameli, korozją lameli, zabrudzoną powierzchnią, wyciekami, wygiętymi rurkami i lamelami itp.

Grafika dostępna jest w wyższej rozdzielczości tutaj: https://nissens.showpad.com/share/HPG6TjcE4fgKt2QoSaeIo